Het is eigenlijk nog steeds behelpen met het zoeken naar informatie op internet middels “gewone” zoekmachines. Als je bijvoorbeeld via de Google zoekmachine informatie zoekt, typ je een paar zoektermen in en Google geeft een lijst van webpagina's of documenten die mogelijk voor jou nuttige informatie bevatten. De zoekmachine weet alleen dat de zoekwoorden voorkomen in de pagina's in de lijst, de inhoud van die pagina's is Google echter onbekend. Dan wordt het hard werken, want waar staat de informatie die je zoekt en hoe betrouwbaar is die?
Zoekmachines zijn dom en weten de betekenis van woorden niet, zij zien slechts letters in een bepaalde volgorde. Daardoor geven ze ook geen antwoorden, maar een lijst van documenten waarin jouw woorden voorkomen zonder dat daar samenhang of betekenis in zit.
De Britse wiskundige Stephen Wolfram lanceerde al in 2009 de meest ambitieuze zoekmachine sinds Google. Volgens Stephen Wolfram is WolframAlpha een "computergestuurde kennismachine", die de haar gestelde vragen begrijpt en de wiskundige en computergestuurde vaardigheid bezit om er een accuraat antwoord op te geven. De machine is dus geprogrammeerd om antwoorden te geven op specifieke vragen en niet zoals bij Google een oneindige rij documenten te presenteren waarin mogelijk het door jouw gezochte te vinden is. Wiskundige problemen zijn dankzij de door Wolfram Research ontwikkelde software Mathematica geen probleem meer. Het antwoord op je vraag wordt berekend door met bepaalde algoritmen door die database te zoeken.
Alle informatie die gevonden is met jouw zoekterm, wordt weergegeven met vermelding van de bron. Je kunt dus meteen verder met de informatie die je ontvangen hebt. Google zoekt voor ons wat anderen hebben gepubliceerd, WolframAlpha brengt samen wat we weten.
WolframAlpha werkt niet zoals een “gewone” zoekmachine of online encyclopedie. Gebruikers kunnen opmerkingen of aanvullingen niet zelf toevoegen. Professionals controleren en testen alle informatie die aan de database wordt toegevoegd. Ondertussen levert Wolfram ook verschillende apps met scholierencursussen voor de exacte vakken.
WolframAlpha werkt niet zoals een “gewone” zoekmachine of online encyclopedie. Gebruikers kunnen opmerkingen of aanvullingen niet zelf toevoegen. Professionals controleren en testen alle informatie die aan de database wordt toegevoegd. Ondertussen levert Wolfram ook verschillende apps met scholierencursussen voor de exacte vakken.
Als je WolframAlpha als “antwoord”machine gebruikt moet je echter wel uitgaan van de Amerikaanse taal. Poetin levert bijvoorbeeld een verwijzing naar een vergelijkbaar Amerikaans woord als Poetic op. Putin, echter, levert wel de juiste informatie plus afbeelding. De feiten zijn echter vrij basaal, maar wel wordt een statistiek geleverd van de zoekgeschiedenis op Wikipedia en een bronnenlijst om mee verder te gaan. Historici en politicologen zullen echter niet warm lopen voor deze basale encyclopedische informatie, de kracht van WolframAlpha ligt dan ook vooral bij de Betavakken, aardwetenschappen en bijvoorbeeld astronomie. Vul bijvoorbeeld eens in: “x+y=10, x-y=4” of “Halley's comet” en je ziet het grote verschil met Google. Een online zoektocht naar bijvoorbeeld het Bruto Nationaal Product (GNP) van Nederland, levert bij Google een groot aantal verwijzingen op. WolframAlpha komt met cijfers. Je kunt verder in WolframAlpha formules invoeren en berekeningen laten uitvoeren. Zoek hier bijvoorbeeld eens de hoogte van de Eifeltoren, informatie over een willekeurige stad, of vergelijk steden met elkaar etcetera.
Lexxe is een van origine Australische zoekmachine die gebouwd is op natural language processing technologie. Lexxe claimt zowel simpele keywords te kunnen verwerken als 'natural language'. Je typt een vraag in, en krijgt een antwoord in plaats van een lijst met resultaten. Je maakt daarbij gebruik van een “Semantic key” die geel oplicht in de balk. Bijvoorbeeld kies “disease:” en voeg dan “Netherlands” toe. Lexxe weet dat cancer, aids en tuberculose ziekten zijn en relateert die dan aan Nederland. De ziekten lichten geel op in de zoekresultaten. Dit is wat we nu verstaan pnder het semantische web of web 3.0. Lexxe beschikt nu over meer dan 500 “Semantic keywords”.
En wat doet Google? Wolfram Research sloot een aantal jaar geleden een deal met Microsoft om functionaliteit in Bing te integreren. Nu blijkt dat Wolfram ook bijna een deal met Google had. Dit vertelde Stephen Wolfram onlangs in een interview met de organisatoren van The Next Web-conferentie 2013 in Amsterdam. Google is ondertussen echter ook zelf bezig om antwoorden te geven op zoekopdrachten middels de Knowledge Graph. De Knowledge Graph haalt haar data uit verschillende databases, waaronder Wikipedia, Freebase en de CIA World Facebook. Daarnaast hebben de gebruikers van Google een groot aandeel aan de informatie die wordt getoond in de sidebar. Alle data die wordt verzameld van gebruikers, wordt terug gestopt in de database en gebruikt om een beter zoekresultaat te tonen. Hoe meer gebruikers klikken op een link, hoe meer deze belangrijk zal worden bevonden.
Ook Facebook laat je in een nieuwe zoekpagina zoeken naar personen, foto’s, plaatsen, bedrijven en muziek/ bands. Eenzelfde zoekopdracht levert voor jou een ander zoekresultaat op dan wanneer ik de zoekopdracht uitvoer. Het zijn dus hier vooral zoekresultaten gekoppeld aan wat Facebook van jou weet. Dat heet bij Google Search plus your World. Het eerste filmpje in deze bijdrage over het semantische web verwijst naar de gevaren hiervan.
Voor de Betavakken is WolframAlpha inderdaad handig en ook Lexxe biedt hoop voor de toekomst, maar we zijn er nog lang niet. Als je voor je antwoord afhankelijk bent van het klikgedrag van anderen, zoals bij Google, dan voel ik mij daar niet prettig bij. Ik hou het voorlopig dan ook nog maar even bij mijn eigen bookmarks.
Lexxe is een van origine Australische zoekmachine die gebouwd is op natural language processing technologie. Lexxe claimt zowel simpele keywords te kunnen verwerken als 'natural language'. Je typt een vraag in, en krijgt een antwoord in plaats van een lijst met resultaten. Je maakt daarbij gebruik van een “Semantic key” die geel oplicht in de balk. Bijvoorbeeld kies “disease:” en voeg dan “Netherlands” toe. Lexxe weet dat cancer, aids en tuberculose ziekten zijn en relateert die dan aan Nederland. De ziekten lichten geel op in de zoekresultaten. Dit is wat we nu verstaan pnder het semantische web of web 3.0. Lexxe beschikt nu over meer dan 500 “Semantic keywords”.
En wat doet Google? Wolfram Research sloot een aantal jaar geleden een deal met Microsoft om functionaliteit in Bing te integreren. Nu blijkt dat Wolfram ook bijna een deal met Google had. Dit vertelde Stephen Wolfram onlangs in een interview met de organisatoren van The Next Web-conferentie 2013 in Amsterdam. Google is ondertussen echter ook zelf bezig om antwoorden te geven op zoekopdrachten middels de Knowledge Graph. De Knowledge Graph haalt haar data uit verschillende databases, waaronder Wikipedia, Freebase en de CIA World Facebook. Daarnaast hebben de gebruikers van Google een groot aandeel aan de informatie die wordt getoond in de sidebar. Alle data die wordt verzameld van gebruikers, wordt terug gestopt in de database en gebruikt om een beter zoekresultaat te tonen. Hoe meer gebruikers klikken op een link, hoe meer deze belangrijk zal worden bevonden.
Ook Facebook laat je in een nieuwe zoekpagina zoeken naar personen, foto’s, plaatsen, bedrijven en muziek/ bands. Eenzelfde zoekopdracht levert voor jou een ander zoekresultaat op dan wanneer ik de zoekopdracht uitvoer. Het zijn dus hier vooral zoekresultaten gekoppeld aan wat Facebook van jou weet. Dat heet bij Google Search plus your World. Het eerste filmpje in deze bijdrage over het semantische web verwijst naar de gevaren hiervan.
Voor de Betavakken is WolframAlpha inderdaad handig en ook Lexxe biedt hoop voor de toekomst, maar we zijn er nog lang niet. Als je voor je antwoord afhankelijk bent van het klikgedrag van anderen, zoals bij Google, dan voel ik mij daar niet prettig bij. Ik hou het voorlopig dan ook nog maar even bij mijn eigen bookmarks.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten